Oktober 2020 | Lees alle columns
Folium Alpinum is in het kader der werkverschaffing niet te versmaden! Aangemoedigd door een artikel besloot ik enkele coniferen die niet meer zo dwerg waren te verwijderen. Het ‘Zou je dat nu wel doen’ van mijn vrouw naast mij neerleggend. Vriend Dirk was milder en sprak van een ‘uitdaging gevolgd door legio mogelijkheden’. Waardoor de stand op 1 tegen 1 kwam. Het is altijd fijn als je dan zelf de beslissende stem hebt en nog een joker achter de hand in de vorm van een buurjongen die wel een zakcentje kan gebruiken.
Het viel alleszins mee, want in de goed gedraineerde rotstuin hadden het vijftal niet zo dwerg meer coniferen beperkt wortel gevormd. Meer diep dan breed en vastzittend. Wat dat betreft had ik de hulp van de buurjongen niet nodig gehad. Maar och, hij is aangenaam gezelschap en vertelt graag en enthousiast van zijn brommerpassie. En jonge mensen met een passie – welke dan ook – beginnen uiterst zeldzaam te worden in deze samenleving. Of het moet een passie zijn, ‘Hoe kan ik in korte tijd zoveel mogelijk verdienen’. Of ben ik nu een hopeloze ouderwetse oude man door dit te zeggen?
De ‘uitdaging’ van Dirk viel dus weg, aangezien we binnen het uur de niet zo dwerg meer coniferen eruit en op de aanhanger hadden. Hij hielp zelfs met het opvullen en aanstampen van de ontstane gaten. Het mengen van de grond had ik al ter voorbereiding gedaan, zodat er toch werk van mijn hand alleen was gekomen in het project. De stenen die ik had gekozen wilde buurjongen wel aan de rand leggen zodat ik zo min mogelijk sjouwwerk zou hebben. Waar vind je die hulpvaardigheid nog? Nou ja, in de portemonnee. Twee lapjes van 20 euro deden mij metershoog stijgen op zijn waarderingsladder van toffe buurmannen.
Toen Dirk die avond belde en vroeg hoe het gegaan was en ik zei dat de eerste fase van het project geslaagd was, noemde hij het wat laatdunkend: ‘Project?, gepruts in de marge zal je bedoelen. Die paar boompjes’! Nou, daar was ik weer lekker mee, vond het best nog wel een heel ding. ‘Of ik de legio mogelijkheden al had gezien’, was zijn vraag. ‘Ja, die heb ik’, maar moest er nog eens goed over nadenken wat te doen met de ontstane ruimte. ‘Denk er maar rustig over na en neem geen overhaaste beslissingen’, zei vrouwlief op haar beurt. Dat zei ze volgens mij meer om mij bezig te houden dan om eventuele verkeerde beslissingen. De herfst en winter staan op stapel en dan is ze altijd bang dat ik te weinig te doen heb.