Juni 2017 | Lees alle columns
Niet dat ik wat tegen Engelsen heb hoor, integendeel, ik vind het wel een amusant volkje en laten we eerlijk zijn, die Brexit vind ik zelfs wel bij hen passen. Want lichtelijk eigenaardig en wereldvreemd zijn ze daar wel, of beter eigenzinnig. Er is bijna geen volk op onze aardbol dat een dergelijk grote verwantschap met ‘Gardening’ heeft. Al is dat op zich ook wel weer vreemd, want heb je wel eens rondgewandeld in een Engelse stad? Nou, ik wel en regelmatig ook, veel tuinen zul je er niet vinden.
En ook gezelligheid in huis is meestal ver te zoeken, allemaal functionaliteit wat de klok slaat. Alsof die Engelsen niet echt ‘leven’, las ik een keer in een artikel. Dat zelfde artikel verbaasde zich overigens ook over het feit dat juist op het platteland wel weer een dergelijk ‘cousy’ sfeer aanwezig is. Ja, en als je daar over na denkt is dat inderdaad wel zo, wie kent immers niet die sfeervolle Engelse Cottages met die fantastisch rijk bloeiende Cottage tuinen! En wat ook zeker waar is, bijna geen land heeft zulke mooie en beroemde tuinen bij kastelen en universiteiten! Zou het dan toch waar zijn, dat Engeland twee gezichten heeft? Enerzijds het platteland wat wel in de middeleeuwen lijkt stil te zijn blijven staan, en anderzijds Londen als grote wereldstad en metropool en de vele andere mistroostige en donkere fabriekssteden. Tsja, verschillen blijken volgens onderzoek in het grote Brittannië echt veel groter te zijn dan elders. Zou dit met het eeuwenlange klassenverschil te maken hebben? Men zegt van wel, ook wordt er wel gefluisterd dat het komt omdat het immers een eiland is en eigenlijk diep in hun hart willen die Britten, Welshman en Schotten dit ook zo houden.
Nee, verrassend vond ik die Brexit niet, want eigenlijk zijn die eilandbewoners nooit van hun eiland afgekomen en hebben ze alle moeite gedaan om het ‘Rule Brittania ’ er ook in deze tijd in te houden.
Nu moeten jullie niet denken dat ik hier zit af te geven op onze westerburen, nee, echt niet. Het is eerder andersom, ik mag dat wel, dat ietwat eigenzinnige, dat iets te zelfverzekerde, het altijd iets beter wil weten. Nee, je kunt zelfs zeggen dat veel Engelsen denken dat ze nog steeds een wereldmacht zijn, en nog heb ik daar geen probleem mee, maar zorgen maak ik mij wel. Veel van mijn plantenvrienden zijn eilandbewoners, en hebben grote liefde voor alles wat met tuinen te maken heeft en vooral met Rotstuinen. Kom daar in ons landje maar eens om! Het Britse rijk mag dan grote tegenstellingen bieden betreffend stedelijk gebied en het platteland, die jongens en meisjes van ‘the Countryside’, die ín de planten zitten, leven er ook écht voor. Wat te denken van die Alpine planten shows? Daar verbaas ik mij ten zeerste over, bijna nergens leeft dit zo als aan de westkant van de Noordzee. Plantjes worden vertroeteld met kilo’s stikstofhoudende producten, en wie de mooiste en meeste blommetjes op zijn rotsplant goochelt, heeft gewonnen. Nu moet ik er wel bij zeggen dat je wel hééééééél gek moet doen om géén prijs of oorkonde in de wacht te slepen! Heb daar vrienden die meer prijzen dan planten hebben!
Die shows blijven wat mij betreft een vreemd fenomeen, waar dit toch vandaan komt? Er moet blijkbaar altijd wat gewonnen worden, oh ja, vandaar al die wedkantoren, zou dat er achter zitten? Je kunt werkelijk overal op wedden daar! Zou het geen idee zijn om te gaan wedden op de winnaar van de ‘Kent Show’, of op de winnaar van de ‘Jane Baldry Memorial Trophy’ om maar enkele van de werkelijk honderden prijzen te noemen. Er wordt zelfs…ja…echt waar zegt men….gewed op de winnaars van de beroemde Chelsea Flower Show! Asterix en Obelix hadden gelijk toen ze zeiden, ‘Rare jongens die Britten’.
Maar even terug naar die Brexit, ik maak mij eigenlijk wel zorgen. Kunnen we straks nog wel een vrij Rotsplantenverkeer tegemoet zien? Of gaan de grenzen potdicht? En moeten mijn Alpine vrienden in de toekomst wellicht een visum aanvragen om mij te bezoeken? En hebben we straks ‘Cites’ papieren nodig om plantjes over en weer te transporteren? Allemaal vragen die nog moeten blijken. Voordelen heeft het natuurlijk ook, die Engelsen denken dat ze het beste voetbal van de wereld spelen, de sterkste competitie hebben. Dat laatste klopt, maar wel door al die Europese top voetballers die bakken geld binnenhalen en dus niet meer op het eiland mogen blijven. Maar ach, mocht het allemaal zover komen, dan hebben we altijd Facebook nog!