December 2025 | Bekijk alle edities ‘Plant van de maand’

Als je denkt aan Digitalis wordt er al gauw gezegd dat deze planten niet geschikt zijn voor de rotstuin. Ik wil hier dan ook een lans breken voor deze mooie planten, met name de wat kleinere soorten. Wij kennen natuurlijk de Digitalis purpurea en al de daaruit voortgekomen kweekvormen. Vaak zie je deze in het wild, in enorme hoeveelheden en soms tussen de 1.50 en 2.00 meter hoog. Wel een mooi gezicht, maar uiteraard geen gezicht in de doorsnee rotstuin. Andere grote soorten zijn o.a. D. grandiflora en D.stewardii,

Maar er zijn ook wat kleinere soorten, die zeker niet misstaan. Zo zijn er bijvoorbeeld D. lutea en D. parviflora, welke ik in groten getale in de Picos gezien heb. Een andere van die zogenaamde kleintjes is Digitalis ferruginea. Gemiddeld wordt deze soort zo’n meter hoog.
Gewoonlijk is dit een tweejarige soort met uitzonderingen van 4 jaar. Maar ook dit is theoretisch, want zelf heb ik nu een pol staan, die al wat ouder is.

De plant vormt een rozet van langwerpige, lancetvormige bladen. Hieruit groeit de steel met een aar van de zo kenmerkende buisvormige bloemen. Deze zijn roestbruin, geelbruin, vaak met donkerder nerven. De insecten zijn er dol op.

De plek in de tuin moet zonnig tot halfschaduw zijn. De bodem mag arm zijn. Vocht is geen probleem, maar een doorlatende bodem wordt gewaardeerd. Is, in ieder geval bij mij, volledig winterhard.
Als de plant is uitgebloeid zit er op de plek van de bloemen een bruin doosje, waarin een ongelooflijke hoeveelheid zaad zit. Ondanks dat, is deze soort niet echt invasief.

Ook moet nog even vermeld worden dat deze Digitalis net zo giftig is als zijn familieleden.

Gerard Verweij