Mei 2025 | Bekijk alle edities ‘Plant van de maand’
Cymbalaria muralis
Muurleeuwenbek
Heel lang geleden, toen ik nog jong was, woonde ik met mijn huidige vrouw op een etage aan de Oudegracht in Utrecht, midden in het centrum. Hier hadden we vrij uitzicht op het water en de wereldberoemde werven met hun specifieke werfkelders. Tegenwoordig zijn deze allemaal in gebruik als restaurant of winkel en gerestaureerd. In onze tijd was het allemaal oud, vervallen en verweerd. Op de muren van de werfkelder groeide elk jaar in de lente een leuk klein plantje met mooie roze bloemetjes. Ik had toen nog niet zoveel met planten, maar ik zei wel elk jaar al: “als de roze bloemetjes er zijn, is het echt lente”.
En dat was ook zo.
Jaren later, ik had inmiddels een bescheiden rotstuintje, zag ik het plantje terug in een tuincentrum. Cymbalaria muralis stond er op het kaartje. Kon ik uiteraard niet laten staan. Het groeide lekker door en na een paar jaar zat het in de hele tuin. De liefde was plots over. Nog weer later zijn we verhuisd naar waar ik nu woon en heb bewust het desbetreffende plantje achter gelaten, was er klaar mee. Ergens is hier toch iets fout gegaan. Ik heb waarschijnlijk met een van de stenen toch een klein stukje Cymbalaria overgebracht. Nu tiert ie al weer jaren welig in zowel voor- als achtertuin. Ik heb het opgegeven, elk jaar trek ik weer stukken weg, wat overigens vrij makkelijk gaat, maar je krijgt toch niet alles weg. En eigenlijk, begint de liefde toch ook weer een beetje terug te komen.
De plant behoort tot de weegbreefamilie, waar o.a. ook Digitalis, Globularia en Linaria toe behoren. Hij is goed winterhard, en bloeit zowat het hele seizoen, nl. van april tot september.
De plant stelt weinig eisen aan de bodem. Heeft zijn oorsprong in de bergen van Noord Italië en voormalig Joegoslavië. Het groeit inmiddels in grote delen van de wereld. De plant houdt wel van wat vocht.
Inmiddels groeit er bij mij in de tuin ook een Alba vorm. Gekocht op een van onze verkoopmarkten. Deze blijft keurig op zijn plek staan. En minstens zo mooi.
Wel, dat was een hoop gemopper, maar ik denk toch, dat ik ze in de tuin niet kan missen……. jeugdsentiment? liefde? geen idee!