Augustus 2024 | Bekijk alle edities ‘Plant van de maand’

Zodra je deze plant van de maand in de tuin ziet staan, denk je niet direct aan een vetplant, zoals Sedum of Sempervivum. Toch behoort de Umbilicus tot de Crassulaceae.
Als je echter beter kijkt, ontdek je al gauw de vlezige, sappige bladeren, die vaak voor vetplanten kenmerkend zijn. Ook heeft deze plant een knolletje, om al te veel droogte het hoofd te kunnen bieden. De ronde bladeren, vaak gekarteld, staan over het algemeen als een rozet aan de basis van de plant. De vijfbladige bloempjes groeien aan een stevige stengel, tot 25 cm hoog. Planten die al wat langer staan, produceren ook meer bloemstengels. De bloemblaadjes zijn samengevouwen, zodat een buisvormig bloemetje ontstaat. Dit bloemetje en de stengels kunnen rood kleuren bij veel zonlicht en droogte. Staat de plant echter wat vochtiger en meer in de schaduw, dan blijft de stengel groen en de bloemetjes groen/wit. Na de bloei vormen zich groene vruchten, welke, naar mate ze verder rijpen, bruin kleuren.

Van nature komt de Umbilicus voor in Groot-Brittanie, Zuidelijk Europa, Noord-West Afrika en het Arabisch Schiereiland. Ze groeit daar in spleten in rotsen en muren. Heeft een voorkeur voor zure en vochtige omstandigheden. Deze zijn in de (rots)tuin niet moeilijk te creëren. De plant is redelijk winterhard, maar de combinatie vocht/vorst kan tricky zijn.
Een plekje in de zon of halfschaduw, niet te droog, zal zeker gewaardeerd worden. Ook zeer geschikt voor in potten. Daar kan dit plantje onder de juiste omstandigheden zelfs wat groter worden dan in de volle grond. En ik heb me laten vertellen, dat de blaadjes eetbaar zijn en zo in een salade kunnen.

Gerard Verweij