Augustus 2019 | Lees alle columns

Niet echt origineel, ik weet het, maar kom er maar eens onderuit als het gesprek van de dag nergens anders over gaat. Als ik de column voor augustus schrijf zitten we er weer midden in, buiten ‘lekker’ in de dertig graden, en wie weet wat augustus en september ons nog gaan brengen. Nou ja, wat voor de één geldt, is niet voor de ander weggelegd. Als kind lagen hoge temperaturen mij al niet zo en gedurende mijn menselijke loopbaan op deze aardbol heb ik hierin niet echt stappen gemaakt. Voor mij geen zonovergoten stranden, warme oorden, terrassen bedekt door grote parasols of tot laat in de nacht tsjilpende krekels op een zeer warme zomernacht. Gelukkig is mijn vrouw uit hetzelfde hout gesneden als ik, meer berkenboom dan kurkeik zal ik maar zeggen. En de kleur van de berk past dan ook goed bij onze huidskleur.

Met angst en beven ‘beleef’ ik deze dagen dan ook mijn rotstuin. Is het goed om thuis te zijn met zulke dagen? Of zou een vakantie in ‘Verweggistan’ of ‘Costa ‘Lamlendiga’ beter zijn voor de gemoedstoestand dan het verblijf ‘Rundhausen’. Voor beide valt wat te zeggen. Sprak eens een rotstuincollega aan, die mij vertelde dat bij terugkomst de schade aanzienlijk was. Maar ook zo eerlijk was te bekennen dat drijvend in de Middellandse zee hij debet was aan het debacle en dat het ingecalculeerd was. Ingecalculeerd? Daar schrok ik toch wel van. Zou je bewust zo’n risico nemen? Of is het de laatste jaren een kwestie van inderdaad rekening houden met?

Jullie zullen niet vreemd opkijken als vriend Dirk voor dit laatste gaat. Zelf ben ik gezien mijn leeftijd in de gelukkige omstandigheid de vakantieperiode te plannen wanneer ik maar wil. En hoewel mijn vrouw de baas is op velerlei gebied is mijn wil wet in deze. Nou klinkt dat stoer, dus zeg ik maar eerlijk dat we samen dezelfde gedachten hebben en kiezen voor de ‘Costa Balconica’, en dat zonder balkon nog wel. Voor mij is het gevoel dat ik mijn geliefde rotsplanten niet in de steek laat erg belangrijk. Het controlerend gehalte van de planten is vele male groter bij mij tijdens warme perioden. Ziekten, gebreken e.d. herken ik dan op tijd. Gelukkig heb ik door enkele grote bomen en struiken veel natuurlijke schaduw. Ook de open ligging van mijn rotstuin zorgt ervoor dat de wind vrij spel heeft en voor een koelend effect kan zorgen. Dat scheelt de helft, zullen we maar zeggen.

Ook pas ik de wijsheid toe van enkele kwekers die ik persoonlijk ken en dat is zorgen dat de wortels lichtvochtig blijven en absoluut niet droog mogen komen te staan. In de natuur gaan de wortels van onze rotsplanten vele malen dieper de grond in dan die vaak enkele centimeters in onze rotstuinen. Water geven en nog eens water geven is dus het devies. Liever een plantje om zeep helpen dat wat drogere omstandigheden verlangt dan een woestijndebacle. De verbondenheid met mijn planten is dus erg groot momenteel, maar wees gerust, wakker liggen doe ik er ook niet meer van. Ik hoop dat het goed gaat in jullie rotstuinen deze zomer en dat er verder geen grote celsiuspieken meer volgen!